رقابت هیجانی میان سه بازیگر زن برای اسکار ۲۰۲۱
به نظر میرسد که رقابت اسکار در بخش بهترین بازیگر زن رسماً آغاز شده باشد.
ایران آرت: جمعه شب در “رز بول” پاسادینا کالیفرنیا، کلوئی زائو و جولی هانتسینگر فیلم “صحرانشینستان” را در یک سینمای درایو-این که آمادهی پذیرایی از ۳۰۰ خودرو بود اکران کردند. در پایان نمایش فیلم، مخاطبین به جای تشویق سازندگان، چراغهای خودرهایشان را روشن و خاموش کردند و بوقهای خود را به صدا درآوردند.
در ادامه “جان هورن” مجری ایستگاه رادیویی KPCC گفتگوی زندهای با زائو، “فرانسیس مکدورمند” ستارهی فیلم و عوامل دیگر فیلم داشت. بسیاری از حضار برای اولین بار پس از پاندمی در یک سینما به تماشای یک فیلم مینشستند. مکدورمند در مورد همکاری خود با زائو میگوید: “دنیا هنوز روشن بود وقتی که اولین بار ملاقات کردیم. سپس تاریکتر شد.”
جمعه شب فیلم “آمونیت” به کارگردانی “فرانسیس لی” که قرار بود در کن و تلیوراید به نمایش درآید، در جشنواره فیلم تورنتو اکران شد. روز بعد، شنبه ۱۲ سپتامبر “صحرانشینستان” شیر طلایی بهترین فیلم را تصاحب کرد و “ونسا کربی” برای بازی در “تکههای یک زن”به کارگردانی “کورنل موندرتسو” برندهی جایزهی بهترین بازیگر زن شد. این فیلم به تازگی در تورنتو نیز اکران و توسط نتفلیکس خریداری شده است.
30نما نوشت: بنابراین به نظر میرسد که رقابت اسکار در بخش بهترین بازیگر زن رسماً آغاز شده باشد. کربی در ونیز به خاطر بازی در نقش زنی که فرزندش را در یک زایمان خانگی از دست میدهد نقدهای مثبت بسیاری دریافت کرده در حالی که منتقدین از بازی مکدورمند در نقش زنی بیوه که در بزرگراهها با یک ون پرسه میزند و با صحرانشینان برخورد میکند ستایش کردهاند. “کیت وینسلت” ستارهی “آمونیت” هم که نقش زنی تنها در قرن نوزدهم را بازی میکند و با یک زن جوان و درگیر با مالیخولیا برمیخورد.
هر سه فیلم یاد شده چالشهایی را برای بازیگران نقش اول در پی داشتهاند. مکدورمند که برای “فارگو” (Fargo) و “سه بیلبورد در نزدیکی ابینگ میزوری” برندهی اسکار شده، به سبب علاقهاش به کتاب غیرداستانی “جسیکا برودر” ژورنالیست و تجارب او از سیاحت در جادهها، “صحرانشینستان” را توسعه داد و تولید کرد. مکدورمند زائو را که سابقهی درخشش با “سوارکار” (The Rider) را داشته و “جاودانان” (Eternals) را برای مارول کارگردانی کرده برای کارگردانی فیلم و روایت سینما حقیقت برگزید.
مکدورمند نه تنها باید با “دیوید استراترن” به عنوان معشوقش بازی میکرد، بلکه در مقابل گروهی از صحرانشینان واقعی ایفای نقش میکرد. نتیجهی تلاش او ادیسهای باشکوه و گزنده از آب درآمده که از بخشهای حاشیهای آمریکا پرده برمیدارد. زائو و مکدورمند با این فیلم باید در بسیاری از جنبههای فیلمسازی نوآوری میکردند. مکدورمند میگوید: “اینکه توسط این گروه از مردم پذیرفته شدم درس فروتنی بود.”
وینسلت نیز که با “کتابخوان” (The Reader) برندهی اسکار شده، در “آمونیت” نقش زنی خاموش را بازی میکند که به ندرت کلامی به زبان میآورد، با این حال به آرامی اجازه میدهد زنی دیگر جسم و جانش را به شکلی که هرگز پیشتر احساس نکرده لمس کند.
کربی نسبت به وینسلت و مکدورمند در رقابت فصل اهدای جوایز بیتجربهتر است، اما برای بازی در سریال “تاج” (The Crown) نتفلیکس برندهی امی و بفتا شده. او امسال فیلم دیگری تحت عنوان “دنیایی که میآید” (The World to Come) به کارگردانی “مونا فاستوولد” را هم در ونیز داشته و حتی با “آقای جونز” (Mr. Jones) به کارگردانی “آگنیشکا هولاند” به تورنتو خواهد رفت.
در فیلم “تکههای یک زن” کربی نقش زنی آسیبپذیر و بیتجربه را بازی میکند که با مرگ نوزادش در اولین دقایق تولد که با یک برداشت بلند ۳۰ دقیقهای فیلمبرداری شده فرومیپاشد. این ضایعه تأثیرش را بر روی شغل، شریک زندگیاش با بازی “شیا لابوف” و مادرش با بازی “الن برستین” میگذارد. با پشتیبانی نتفلیکس این فیلم از بخت بالایی برای کسب اسکار برخوردار خواهد بود.
هرچند در ماههای آینده فیلمهای دیگری نیز با بازیگران زن عرضه خواهد شد، اما این سه بازیگر زن فوقالعاده پیشتاز رقابت به نظر میرسند. اسکار آینده قرار است ۲۵ آوریل سال ۲۰۲۱ روی ایر برود.
نظرات کاربران