نگاهی به شهرآورد 88/پرخطا وکسل کننده!

هشتاد و هشتمین شهرآوردپایتخت تحت تاثیر بازی های نگران کننده ودلهره آور دلار حرفی برای گفتن نداشت .

عبدالکاظم دریساوی/تماشاگرآنلاین:

سرخابی ها در دربی هشتاد و هشت یکی از بدترین و بی کیفت ترین و کسل کننده ترین بازیها را به نمایش گذ اشتند که در شرح و وصف آن فقط میتوان گفت هیچ کدام از دوسرمربی اروپایی حرفی برای گفتن نداشتند و همه حوادث دو نیمه بازی را میتوان در دو کلمه خلاصه کرد :”پرخطا و کسل کننده”!

شهرآوردها در همه کشورها اساسا ویترین جذاب و تمام نمای فوتبال به حساب میایند که با برگزاری باشکوه آن اهداف معینی را در نظر داشته و محقق میکنند .

اما در ایران صرف نظر از برخی مسائل حاشیه ای ؛ ترس از شکست و برخی حسابگری های خاص مربیان و بازیکنان اکثر شهراوردها را از محتوا و کیفیت تهی کرده است . وقتی تبعات شکست در مقابل رقیب دیرینه به شکل مبالغه شده ای تبلیغ و آثار روانی پیروزی تا حد کسب قهرمانی و بالاترین هدف نشان داده میشود” دربی” یا همان شهرآورد به یک بازی محافظه کارانه و پر برخورد و فیزیکی تبدیل میشود .

سالها سخن غیر ورزشی و ضدفوتبالی درمقابل هر تیمی بازنده بودی مهم نیست اما در مقابل “این تیم” بازنده نباش ! در روح و روان فوتبال و طرفداران پروپاقرص سرخابی ها القا نموده و با این دیدگاه و القاگری های سطحی نگرانه و عامی تنور حاشیه ها را داغ و داغتر کرده اند ! نه ! این فوتبال با این نوع تفکرات و روشها و منش ها و تاکتیک ها ی محافظه کارانه تنها به تکرار ترس هایش میپردازد .

فوتبال و مربی و بازیکنی که از ترس شکست تنها برای” دفع توپ ” نیمچه جسارتی را نشان میدهد به هیچ جایی نمی رسد. این سبک فوتبال در مصاف های بزرگتر تنها ترس هایش را مرور و تکرار میکند .

ترس هایی که نه شجاعت و خلاقیت و شور آفرینی بلکه فقط گربزی و محافظه کاری و یکنواختی را باز تولید میکند.

شهرآورد هشتاد و هشت نمایش بسیار ضعیفی برای فوتبال ایران و تمرین بسیار بدی برای جام ملتهای آسیا بود.