مقصدی مناسب برای گردشگری هنری | دیدی را دیدی؟!

مقصدی مناسب برای گردشگری هنری؛گردشگران مازندران را با طبیعت ان می شناسند.هرچند جاذبه های طبیعی بکروجذاب این استان هم ناشناخته باقی مانده است.هنوز جاذبه های پرتعداد تاریخی و داشته های غنی فرهنگی این سامان در معادلات گردشگری جایی ندارد.

عباس مهدوی:
گردشگرآنلاین:ظرفیت های جذابی که می تواند پای گردشگران فرهنگی داخلی و خارجی را به این استان هم نشین با طبیعت باز کند.
در غرب مازندران که بیشتر مورد توجه گردشگران است،جاذبه هایی وجود دارد که به دلیل ماهیت فرهنگی که دارند ،می تواند تراز گردشگری شمال ایران را در ابعاد فراملی نیز ارتقا بخشد.

خانه موزه نیما یوشیج_پدرشعر نو فارسی_،موزه کندلوس به عنوان یک موزه روستایی فاخر،کاخ موزه رامسر و…ازجمله مکانهای فرهنگی هستند که هنوز در تعریف مقاصد گردشگری مورد توجه جدی و کاربردی قرار نگرفته اند.گردشگری فرهنگی این استان تنها به گذشته و تاریخ محدود نمی شود.
این نوارساحلی دلربا وجنگلی ،مکانهایی را در خود جای داده که در سالیان اخیر با ذوق و خلاقیت ایرانی ساخته شده اند و چیزی از همتایان خارجی خود کم ندارد.

شهر زیبای ایزدشهر را می توان نماد گردشگری هنری مازندران توصیف کرد.این شهر مجوعه ای را در خود جای داده است که دیدنی است و می تواند به تنهایی بهانه ای باشد برای سفر به این شهر ساحلی.

جایی که مجله تخصصی هنرهای تجسمی_ “تندیس” _ان را شبیه هرم شیشه ای موزه لوور توصیف می کند و “پرویزبراتی”خبرنگارروزانه شرق معماری ان را بلندپروازانه وفضای داخلش راتداعی کننده«گران‌پاله» پاریس.
موزه گالری “دیدی” را می توان نگین مرکزهنری مازندران و ایران توصیف کرد که برای چهره های برجسته هنرهای تجسمی و گالری های مطرح کشور تحسین برانگیز است.

روبان این مجتمع سه‌هزار متری را علي جنتي وزیرسابق ارشاد برید.”علي توسلي” بنيان‌گذار موزه گالري “ديدي” اين مجموعه را آوردگاهی هنري می‌خواند که می‌تواند زمينه‌ساز برخورد انديشه‌ها و پويايي اقتصاد هنر باشد.

مردی که باید اورا نماد پشتکار و به نتیجه رساندن ایده هایش نامید.

“دیدی” ماحصل سالها علاقمندی او به اثار هنری است.مجموعه ای که برداشتی از کشورهای مطرح در عرصه هنر است اما شبیه هیچکدام نیست
تلفیق مکانی هنری با امکانات تفریحی از ویژگی های این مجموعه است و به همین دلیل می تواند مقصدی برای لذت بردن از روح نوازی هنر در مکانی باشد که ارامش و نشاط با ان توام است.

توسلی ۷۳ ساله ،از دهه ۵۰ دربازار هنر ایران حضوری فعال داشته و اگر از اثری خوشش امده ان را خریداری کرده است.
گردآوری ۶۰۰ اثر هنر معاصر ایران از هنرمندان فعال ،نتیجه‌ی سال‌ها علاقه‌ی وی به هنر است.

توسلی را باید اقای خاص هنر و اقتصاد نامید.خریدار پروپا قرص اثار هنری ،اهل فروش انچه برمی گزیند نیست و علاقه ای به درامدها و معادلات این وادی ندارد .افقی دارد که هنر را از حساب بانکی متمایز می کند.

شاید خوش شانسی مازندرانی هاست که یک قرعه کشی دانشگاهی موجب شد تا پای یک جوان اصفهانی خوش ذوق به دیارشان باز شود.
۵۴ سال پیش توسلی وارد دانشگاه نفت شد.همان سال اول برای سفر به کمپ محموداباد قرعه کشی می کنند.توسلی یکی از ۲۰ نفری است که به مازندران می اید و برای اولین بار ساحل ودریای خزر را می بیند.

همین قرعه مسیر زندگی اورا تغییر می دهد.بعدها ویلایی در ایزدشهر می خرد و اخر هفته هایش می شود ساحل و طبیعت دلربای این شهر.

بعداز جنگ، با خرید ملکی در ایزد شهر،مجموعه ۱۳۰ واحدی “دلکده”را می سازد .تداوم رویاها و ایران دوستی اش منجر به ساخت مجموعه “دیدی”می شود که همواره در طول زندگی دغدغه شکل گیری ان را داشت.او براین باور است که شمال ایران با قدمت کهن و تاریخی که داردوطبیعت کم نظیرش، به مراتب بهتر و جذابتراز جایی مثل کشورهای حاشیه خلیج فارس برای مبدل شدن به مرکز معادلات اثار هنری است.

“دیدی”جایی برای حظ بردن از اثاری است که خالقان هنرمندی دارد.

در کنار این موزه گالری ،پازل لذت بردن شما در رستوران،کافی شاپ و خانه کتاب این مجموعه کامل می شود.
توسلی چندان علاقه ای به رسانه ای شدن ندارد.شاید همین دلیل موجب شده تا بسیاری ازعلاقمندان و گردشگران دوستدار هنر،هنوز به دیدن “دیدی”نرفته اند.توسلی برای “دیدی”برنامه ها و ارزوها دارد و توسعه این مجموعه را کماکان در سر می پروراند.

“دیدی”از قابلیت های لازم برای مقصد گردشگری شدن برخوردار است و می تواند با تعریف بسته مناسب سفرتوسط سازمان گردشگری و دفاتر خدمات سفر ،نمادی برای گردشگری فرهنگی و هنری باشد.